2022 francuskie wybory parlamentarne -2022 French legislative election

W pierwszej turze wśród MSW i mediów pojawiły się kontrowersje co do tego, który blok zajął pierwsze mice, gdyż zarówno NUPES, jak i Ensemble uzyskały około 26% głosów. Za nimi uplasowały się RN z około 19% i UDC z około 11%. Frekwencja w pierwszej turze wyniosła rekordowo niskie 47,5%. W drugiej turze, w której frekwencja była wyższa niż w 2017 roku, koalicja Macrona Ensemble zdobyła najwięcej mandatów (245), ale zabrakło 44 mandatów do absolutnej większości. Przewidywano, że NUPES zdobędzie 131 (Ministerstwo Spraw Wewnętrznych) lub 142 mandatów ( Le Monde ), podczas gdy skrajnie prawicowa RN jako partia stała się największą parlamentarną opozycją (89). UDC otrzymało wystarczająco dużo mandatów (64 lub 71), aby zostać królem w następnym rządzie, ale poniosło straty.

Wyniki zostały odebrane przez komentatorów politycznych jako cios dla Macrona i stworzyły potencjał politycznej niestabilności i impasu. Rozmowy między różnymi partiami w celu utworzenia stabilnego rządu większościowego rozpoczęły się 21 czerwca.

Tło

Po francuskich wyborach parlamentarnych w 2017 r . partia urzędującego prezydenta Emmanuela Macrona, La République En Marche! (LREM) i jej sojusznicy posiadali większość w Zgromadzeniu Narodowym (577 mandatów). Grupa LREM miała 308 deputowanych, grupa Ruch Demokratyczny i zrzeszonych demokratów miała 42 deputowanych, a zespół Agir, który powstał w listopadzie 2017 roku miał 9 deputowanych. Chociaż propozycja, aby część francuskiego parlamentu została wybrana z systemem proporcjonalnej reprezentacji, została uwzględniona w platformie Macrona w 2017 roku, ta obietnica wyborcza nie została spełniona. Podobną obietnicę złożył François Hollande podczas wyborów prezydenckich we Francji w 2012 roku .

W kontekście powszechnego udziału w wyborach parlamentarnych, jako największa siła francuskiej lewicy w wyborach prezydenckich, LFI dążyło do zjednoczenia głównych partii lewicowych wokół sztandaru Nowej Ekologicznej i Społecznej Unii Ludowej, czyli NUPES. Odbyły się rozmowy z Europe Ecology – The Greens, w tym z Polakiem Ekologiem, a także z Francuską Partią Komunistyczną, która przystąpiła do koalicji odpowiednio 2–3 maja 2022 r.; PS doszła do porozumienia w sprawie przystąpienia do koalicji 4 maja, co zostało potwierdzone w głosowaniu partii Rady Narodowej 5 maja. Doprowadziło to do powstania pierwszego szerokiego sojuszu lewicy od czasu Plural Lewicy we francuskich wyborach parlamentarnych w 1997 roku .

Dyskusja z Federacją Lewicy Republikańskiej (FGR), która chciała wstąpić do NUPES, pozostała bez odpowiedzi; FGR następnie utworzyła sojusze z Partią Radykalną Lewicy, która wewnętrznie odrzuciła integrację z NUPES, oraz mnizością dysydencką w PS, wśród różnorodnej lewicy . Ich kandydaci zaprezentowali się jako część „świeckiej i republikańskiej” lewicy między Macronem a Mélenchonem. Nowa Partia Antykapitalistyczna ogłosiła, że ​​nie wejdzie do koalicji z powodu, jak to nazwali, nieprzezwyciężalnych różnic ideologicznych z PS, podczas gdy Lutte Ouvrière ogłosiła, że ​​partia będzie prowadzić własną działalność niezależnie od NUPES, które uważają za reformistyczne .

5 maja 2022 r. LREM zmienił nazwę na Renaissance, wprowadzając na wybory parlamentarne koalicję wielkiego namiotu złożoną z większościowych partii prezydenckich Ensemble Citoyens (Ensemble). 16 maja Macron mianował Élisabeth Borne na stanowisko premiera, zastępując Jeana Castexa . Borne, członkini Renaissance i dawniej PS, była ministrem pracy, zatrudnienia i integracji gospodarczej Macrona przed mianowaniem na premiera. Jest dopiero drugą kobietą piastującą ten urząd.

System wyborczy

577 członków Zgromadzenia Narodowego, zwanych deputowanymi, wybieranych jest na okres pięciu lat w systemie dwurundowym w okręgach jednomandatowych . W pierwszej turze wybierany jest kandydat, który otrzyma bezwzględną większość ważnych głosów i sumę głosów większą niż 25% zarejestrowanego elektoratu. Jeżeli żaden z kandydatów nie osiągnie tego progu, przeprowadza się drugą turę wyborów pomiędzy dwoma najlepszymi kandydatami oraz każdym innym kandydatem, który otrzymał łącznie ponad 12,5% zarejestrowanych wyborców. Wybrany zostaje kandydat, który otrzyma najwięcej głosów w drugiej turze.

Daktyle

Zgodnie z przepisami Kodeksu wyborczego wybory muszą odbyć się w ciągu sześćdziesięciu dni poprzedzających wygaśnięcie uprawnień ustępującego Zgromadzenia Narodowego, dołączonych do trzeciego wtorku czerwca, pięć lat po jego wyborze, z wyjątkiem przypadku rozwiązanie Zgromadzenia Narodowego. Zakończenie mandatu Zgromadzenia wybranego w 2017 r. wyznaczono na 21 czerwca 2022 r. Daty wyborów parlamentarnych we Francji kontynentalnej wyznaczono na 12 i 19 czerwca. Zgłoszenia kandydatur należy składać nie później niż do 20 maja na pierwszą turę i 14 czerwca na drugą turę. Obywatele francuscy mieszkający za granicą mogli głosować w dniach poprzedzających głosowanie.

Konkurowanie głównych partii i sojuszy

Poniżej znajdują się główne partie i sojusze biorące udział w wyborach, wymienione według ich łącznych wyników w poprzednich wyborach. Według Le Journal du dimanche, wybory toczą się głównie między trzema blokami: lewicowym (NUPES), prezydenckim z centroprawicowym (Ensemble) i skrajnie prawicowym.

Posłowie nie ubiegający się o reelekcję

Sondaże

Lokalna regresja przeprowadzonych sondaży

Wyniki

Pierwsza runda

Po pierwszej turze Nowy Ekologiczno-Społeczny Związek Ludowy (NUPES) i Ensemble Citoyens (Ensemble) uzyskały około 26%. W obliczu znacznych strat na prawicowym spektrum politycznym republikanów (LR) i Unii Prawicy i Centrum (UDC) wyniki sojuszu Ensemble Emmanuela Macrona pokazały, że teraz była to centroprawica, która osiągnęła silną pozycję. wśród tradycyjnie centroprawicowego elektoratu UDC. Francuska skrajna prawica osiągnęła mieszane wyniki; podczas gdy Rajd Narodowy (RN) osiągnął 18% i prawdopodobnie zdobędzie mandaty niezbędne do utworzenia grupy parlamentarnej, Reconquête Érica Zemmoura osiągnął 4% i zarówno on, jak i partia nie zdobyli mica, a były lider RN Marine Le Pen musiała przejść drugą rundę o swoje mice ze względu na niską frekwencję.

W konkursach między kandydatami NUPES i RN urzędnicy z Ensemble powiedzieli, że będą decydować „na zasadzie indywidualnej” o tym, czy wesprzeć kandydata, czy nie. Élisabeth Borne, premier Francji, powiedziała: „Nasze stanowisko to nie głosowanie na RN”. Jednocześnie wyraziła poparcie tylko dla kandydatów NUPES, którzy jej zdaniem szanują wartości republikańskie. Pierwsza tura potwierdziła, że ​​La France Insoumise (LFI) w NUPES i wśród francuskiej lewicy, podczas gdy centrolewicowi dysydenci zdobyli znacznie mnizą liczbę głosów, jak we francuskich wyborach prezydenckich w 2022 r .; spośród ponad 70 kandydatów opozycjonistów tylko 15 zakwalifikowało się do drugiej tury.

Pierwsza tura charakteryzowała się rekordowo niską frekwencją na poziomie 47,5%. Ponadto pojawiły się pewne kontrowersje w wynikach między Ministerstwem Spraw Wewnętrznych a francuskimi serwisami informacyjnymi, takimi jak France Info i Le Monde, w szczególności dotyczące tego, czy NUPES lub Ensemble zajęli pierwsze mice; Wynikało to z nieporozumień dotyczących tego, czy kandydaci lewicy powinni być rozważani w ramach NUPES, czy nie; podobne rozbieżności istniały również w przypadku UDC i innych sojuszy. NUPES zajął drugie mice (według MSW) lub pierwsze (według Le Monde ), nieco za Ensemble lub przed nim (25,75–25,66% za MSW i 26,1–25,9% za Le Monde ).

Druga runda

Druga tura miała wyższą frekwencję niż we francuskich wyborach parlamentarnych w 2017 r., ale nie dorównała tej z pierwszej tury w 2020 r. Sojusz Ensemble nieco słabiej radził sobie w sondażach i stracił absolutną większość w parlamencie, jednocześnie zdobywając najwięcej mandatów. NUPES wypadły nieco gorzej w sondażach, ale mimo to zdołały znacznie zwiększyć swój udział w mandatach i miały zdobyć 131 mandatów na Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. RN znacznie przekroczył wyniki sondaży, aby zdobyć bezprecedensowe 89 mandatów i stać się największą parlamentarną grupą opozycyjną, ponieważ każda partia wchodząca w skład NUPES zamierzała utworzyć własną grupę parlamentarną, przyćmiając koalicję UDC, która otrzymała wystarczającą liczbę mic, aby zostać królem w następnym rządzie, ale zgodnie z oczekiwaniami stracił mandaty i miał zdobyć 75 mandatów. Był to najlepszy występ skrajnej prawicy w epoce V Republiki Francuskiej i ogólnie najlepszy od końca XIX wieku. Kilka serwisów informacyjnych, takich jak Agence France-Presse, podało inny wynik co do ostatecznej liczby mic, z Ensemble na 247, NUPES na 142 i UDC na 64, odpowiednio na Le Monde . Wynikało to z różnic co do kandydatów, zwłaszcza we francuskich okręgach wyborczych, klasyfikowanych jako członkowie tych sojuszy lub nie.

Wybory zakończyły się zawieszeniem parlamentu, ponieważ Ensemble miał tylko względną większość . Był to pierwszy zawieszony parlament od czasu ustanowienia pięcioletniej kadencji po francuskim referendum konstytucyjnym w 2000 r ., a także pierwsza względna większość dopiero od francuskich wyborów parlamentarnych w 1988 r ., w których urzędujący prezydent nie miał bezwzględnej większości w parlamencie . Ogólne wyniki były postrzegane jako dezawuacja i poważny cios dla Macrona, niosący ze sobą ryzyko niestabilności politycznej i impasu . Minister finansów Bruno Le Maire nazwał wynik „demokratycznym szokiem” i powiedział, że jeśli inne bloki nie będą współpracować, „zablokowałoby to naszą zdolność do reform i ochrony Francuzów”. Premier Borne skomentował: „Wynik jest zagrożeniem dla naszego kraju w obliczu wyzwań, z którymi musimy się zmierzyć”. LR, wiodąca partia UDC, była uważana za króla i potencjalnie odgrywać rolę dla Macrona w utrzymaniu większości prezydenckiej; jednak Christian Jacob, prezes LR i lider UDC, stwierdził, że jego partia pozostanie w opozycji, co oznacza, że ​​partia Macrona nie pozostanie pod kontrolą legislatury. Mélenchon nazwał wyniki „rozczarowującymi” i powiedział, że NUPES i francuska lewica powinny utworzyć zjednoczoną, jedną grupę parlamentarną, aby RN nie stała się największą grupą opozycyjną w Parlamencie, co zostało odrzucone przez liderów Europe Ecology – Zielonych (EELV). Francuska Partia Komunistyczna (PCF) i Partia Socjalistyczna (PS).

Wyniki krajowe

Podsumowanie wyników wyborów do Zgromadzenia Narodowego 12–19 czerwca 2022 r.

Partie i koalicje				Pierwsza runda			Druga runda			Całkowity		Zmiana mica w porównaniu z 2017 r.
				Głosy	%	Siedzenia	Głosy	%	Siedzenia	Siedzenia	%
		La République En Marche!	LREM			0			110	110
		Terytoria Postępu	TDP			0			52	52
		Ruch Demokratyczny	Modem			0			48	48		6
		Horyzonty	H			1			26	27		27
		Inne imprezy i różne	DVC			0			8	8
	Ensemble		ENS	5,857,364	25,75	1	8 002 419	38,57	244	245	42,46	105
		La France Insoumise	LFI			4			68	72		55
		partia Socjalistyczna	PS			0			26	26		4
		Ekolog Polak	PE			0			23	23		12
		Francuska Partia Komunistyczna	PCF			0			12	12		2
	Nowy Ekologiczno-Społeczny Związek Ludowy		NUPES	5 836 079	25,66	4	6,556,198	31,60	127	131	22,70	79
	Rajd Krajowy		RN	4 248 537	18,68	0	3 589 465	17.30	89	89	15.42	81
		Republikanie	LR	2370 440	10,42	0	1 447 838	6.98	61	61	10.57	51
		Unia Demokratów i Niezależnych	UDI	198 062	0,87	0	64 443	0,31	3	3	0,52	15
		Inne imprezy i różne	płyta DVD	Nie dotyczy	Nie dotyczy	0
	Unia Prawicy i Centrum		UKD	2 568 502	11.29	0	1,512,281	7.29	64	64	11.09	66
	Różne po lewej		DVG	713 574	3,14	0	443,282	2,14	22	22	3,81
		Tavini Huiraatira	Tavini			0			3	3		2
		Femu na Korsyce	Femu			0			1	1		0
		Ruch dekolonizacji i emancypacji społecznej	MDES			0			1	1		1
	Regionaliści		REG	291,384	1,28	0	264 779	1,28	10	10	1,73
	Różne prawo		płyta DVD	530,782	2,33	0	231.071	1.11	10	10	1,73
	Różne centrum		DVC	283 612	1,25	0	99,145	0,48	4	4	0,69
		Debiut la France	DLF			0			1	1		0
	Suwerenne prawo		DSV	249.603	1.10	0	19 306	0,09	1	1	0,17
	Różnorodny		DIV	192 624	0,85	0	18 295	0,09	1	1	0,17
	Ponowne podboje		R	964,775	4.24	0	–	–	–	–	–
	Ekolodzy		EKO	608314	2,67	0			0	0
	Skrajnie lewy		EXG	266 412	1,17	0	11 229	0,05	0	0	0,00
	Radykalna Partia Lewicy		PRG	126 689	0,56	0			0	0
	Skrajna prawica		EXD	6457	0,03	0			0	0
Całkowity				22 744 708	100,00	5	20 747 470	100,00	572	577	100,00
Ważne głosy				22 744 708	97,80		20 747 470	92,36
Puste karty do głosowania				362,193	1,56		1 235 844	5.50
Nieważne karty do głosowania				149,306	0,64		480 962	2,14
Okazać się				23 256 207	47,51		22 464 276	46,23
Wstrzymało się				25 697 541	52,49		26 125 084	53,77
Zarejestrowani wyborcy				48 953 748			48 589 360
Źródło: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych

Wyniki według okręgów wyborczych